2 Φεβρουαρίου 2017

ΤΑ "ΕΘΝΙΚΑ" ΤΟΥ ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ -ΕΝΑ ΕΜΒΛΗΜΑΤΙΚΟ ΣΥΓΓΡΑΜΜΑ



Τὰ «Ἐθνικά» εἶναι ἕνα Μέγα Γεωγραφικὸ Λεξικό, τὸ ὁποῖο ὅμως ἐμπεριέχει πλῆθος ἱστορικῶν, γλωσσολογικῶν, ἐτυμολογικῶν, θρησκευτικῶν, μυθολογικῶν, κ. ἄ. πληροφοριῶν γιὰ τὸν ἀρχαῖο κόσμο, μέχρι καὶ τὴν ἐποχὴ τοῦ Στεφάνου (6ος αἰ. μ.χ.).

Ὡς πηγές, πέραν τῆς ἐπιτόπιας ἔρευνας, χρησιμοποιεῖ τοὺς μεγάλους γεωγράφους καὶ ἱστορικοὺς τῆς ἀρχαιότητας, ὅπως τὸν Ἑκαταῖο Μιλήσιο, τὸν Στράβωνα, τὸν Ἡρόδοτο, τὸν Ἑλλάνικο, κ. ἄ., περιηγητὲς ὅπως τὸν Παυσανία, τὸν Διονύσιο, κ. ἄ. Ταυτοχρόνως, ἀντλεῖ γεωγραφικὲς πληροφορίες καὶ ἀπὸἄλλες πηγές, ὅπως τὰ ἔργα τῶν ποιητῶν: Ὁμήρου, Ἡσιόδου, Πινδάρου, Λυκόφρονος, κ. ἄ., καθὼς καὶ τὰ ἔργα Πινακογράφων (Χαρτογράφων), τὰ ὁποῖα προφανῶς ἐσώζοντο στὴν ἐποχή του.

Δέκα χρόνια μετὰ τὴν πρώτη μας ἔκδοση, ποὺ ἔγινε τὸ ἔτος 2004, καὶ ποὺ οὐσιαστικὰ ἦταν ἡ πρώτη Ἑλληνικὴ ἔκδοση τῶν «Ἐθνικῶν» τοῦ Στεφάνου Βυζαντίου, καὶ ὄχι ἁπλῆ ἀνατύπωση ξένης ἐκδόσεως, προχωρήσαμε στὴν παροῦσα δεύτερη ἔκδοση, ἡ ὁποία ἐπαυξήθηκε μὲ προσθῆκες καὶ συμπληρώσεις τῶν λημμάτων βάσει τῶν διασωθέντων ἀρχαίων πηγῶν, κυρίως τοῦ Στράβωνος καὶ τοῦ Παυσανίου.

Ἡ παροῦσα ἔκδοση περιλαμβάνει, ἐκτὸς ἀπὸ τὸ πρωτότυπο κείμενο τοῦ Στεφάνου, Γενικὸ Εὑρετήριο ὅλων τῶν Λημμάτων καὶ σημαντικῶν Ὅρων, Κατάλογο ὅλων τῶν ἀναφερόμενων Συγγραφέων καὶ τῶν Ἔργων τους, καθὼς καὶ Εὑρετήριο τῶν ἀρχαίων Παροιμῶν.

Ἕτσι, μετὰ ἀπὸ μιὰ κοπιαστικὴ καὶ ἐπίπονη ἐργασία, παραδίδουμε στὸ Ἑλληνικὸ ἀναγνωστικὸ κοινό καὶ εἰδικότερα σὲ ὅσους διψοῦν γιὰ αὐθεντικὴ πληροφόρηση, ἕναν πραγματικὸ Θησαυρὸ Ἀρχαιογνωσίας, ποὺ ἀξίζει κανεὶς νὰ τὸν ἐξερευνήσει, ἐπιλύοντας μὲ τὴν ἀρωγή του πλῆθος γνωστικῶν ζητημάτων καὶ ἀνευρίσκοντας πληροφορίες ποὺ δὲν ὑπάρχουν σὲ ἄλλες πηγές.


Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΟΙ 10 ΔΗΜΟΦΙΛΕΣΤΕΡΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ 7 ΗΜΕΡΩΝ

Ειπόντος τινός:
«Ω, Λεωνίδα, προς πολλούς μετ' ολίγων διακινδυνεύσων ούτως πάρει;»
Λεωνίδας έφη: «Ει μεν οίεσθέ με τωι πλήθει δειν πιστεύειν, ουδ' η πάσα Ελλάς αρκεί -βραχεία γαρ μοίρα του εκείνων πλήθους εστίν- ει δε ταις αρεταίς, και ούτος ο αριθμός ικανός


Όταν κάποιος του είπε:
«Με τόσους λίγους έρχεσαι, Λεωνίδα, να διακινδυνεύσεις απέναντι σε τόσους πολλούς;»
Ο Λεωνίδας είπε: «Αν πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στο πλήθος, δεν αρκεί ούτε ολόκληρη η Ελλάδα -αφού αποτελεί μικρό μέρος σε σχέση με το πλήθος εκείνων. Αν όμως πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στις αρετές του καθενός, τότε και ο αριθμός αυτός είναι ικανός


(Πλούταρχος, Λακωνικά Αποφθέγματα)

Μανθάνειν ἐν μὲν τῷ Οὐρανῷ τὸ ὁρᾶν, ἐν δὲ τῇ Γῇ τὸ ἀναμιμνήσκεσθαι.

Μακάριος ὁ διὰ τῶν Μυστηρίων διελθών, οὗτος γιγνώσκει τῆς ζωῆς τὴν ἀρχὴν καὶ τὸν σκοπόν!

Ὄλβιος ὅστις ἰδὼν κεῖνα εἶσ’ ὑπὸ χθόνα· οἶδε μὲν βίου τελευτάν, οἶδεν δὲ διόσδοτον ἀρχάν!


Πίνδαρος, Ποιητὴς τῶν Ἱερῶν Ἀγώνων τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ Προφήτης τοῦ Ἀπόλλωνος ἐν Δελφοῖς.



Και τί να πω αύριο στον Ήλιο;

«Σήκω, σαΐτεψε το φίδι, πώχει αφήκει

η παλιά φιδομάνα και που τώρα

πάλι τη γην ολόγυρα γυρεύει

στις δίπλες του σφιχτά για να τυλίξει»;

«Ξύπνα», να πω, «Τιτάνα Εσύ, και πάλι,

κυκλόφερε τα θεία πατήματά Σου,

τα θεία Σου τα σκιρτήματα τριγύρω

στο φοβερό ερπετό που ξαναζώνει

τη γη κι ο οσκρός* του αρχίνισε να τρέχει

στις θείες πηγές Σου, φαρμακώνοντάς τις»;


«Ο διθύραμβος του Ρόδου», Άγγελος Σικελιανός


* οσκρός = κεντρί, δηλητήριο
Ο Έλληνας, τέκνο του ΔευκΑλίωνος, μάχεται συνΕχώς!