Παλαμήδης…
ἐφηῦρεν ἐκ τῆς κινήσεως τῶν ἑπτὰ πλανητῶν κατὰ μοιρικὴν τύχην ἐπαγόντων τοῖς ἀνθρώποις
χαρὰς καὶ λύπας, ὁρίσας τὴν τάβλαν τὸν γήινον κόσμον, τοὺς δὲ δυοκαίδεκα κάσους
τὸν ζωδιακὸν ἀριθμόν, τὸ δὲ ψηφόβολον καὶ τὰ ἐν αὐτῷ ἑπτὰ κοκκία τὰ ἑπτὰ ἄστρα,
τὸν δὲ πύργον τὸ ὕψος τοῦ οὐρανοῦ, ἐξ οὗ ἀνταποδίδοται πᾶσι καλὰ καὶ κακά.
Ο
Παλαμήδης… εφηύρε (την πεττεία = ζατρίκιον, σημ. σκάκι) από την κίνηση των επτά
πλανητών, που επιφέρουν στους ανθρώπους σύμφωνα με το μερίδιο της τύχης χαρές
και λύπες, ορίζοντας με την τάβλα (σκακιέρα) τον γήινο κόσμο, με τους δώδεκα
οίκους τον ζωδιακό αριθμό, με το δε ψηφόβολο και τις επτά ψηφίδες (πιόνια) τα
επτά άστρα, ενώ με τον πύργο συμβόλισε το ύψος του ουρανού, από το οποίο
ανταποδίδονται σε όλους τα καλά και τα κακά.
