ΗΡΑΙΟΝ ΑΡΓΟΥΣ
(Φωτο. Ιαλυσσός)
ΤΟ ΜΕΙΔΙΑΜΑ
ΤΗΣ ΗΡΑΣ, ΤΟ ΚΥΠΕΛΛΟΝ ΤΟΥ ΗΦΑΙΣΤΟΥ,
ΚΑΙ Ο ΓΕΛΩΣ ΤΩΝ ΜΑΚΑΡΩΝ ΘΕΩΝ.
Ἀφ’ Ἥρης ἀρχόμενος ὁ Ἥφαιστος, γλυκὺ νέκταρ οἰνοχοεῖ Θεοῖς πᾶσιν… ὁλοκληρώνοντας ἕναν Κύκλο προσφορᾶς καὶ τιμῆς στοὺς Ὀλύμπιους Θεούς…
Ὥς φάτο, μείδησεν δὲ Θεὰ λευκώλενος Ἥρη,
μειδήσασα δὲ παιδὸς ἐδέξατο χειρὶ κύπελλον·
αὐτὰρ ὃ τοῖς ἄλλοισι Θεοῖς ἐνδέξια πᾶσιν
οἰνοχόει γλυκὺ
νέκταρ ἀπὸ κρητῆρος ἀφύσσων·
ἄσϐεστος δ᾿ ἄρ᾿ ἐνῶρτο
γέλως μακάρεσσι Θεοῖσιν
ὡς ἴδον Ἥφαιστον διὰ δώματα
ποιπνύοντα.
Καὶ
χαμογέλασε ἡ Θεά, ἡ ῞Ηρα ἡ λευκοχέρα
καὶ ἀπ’ τὸ παιδί της ἔλαβε γελώντας τὸ ποτήρι
καὶ γλυκὸ νέκταρ παίρνοντας ἀπ’ τὸν κρατήρα ἐκεῖνος
δεξιὰ κερνοῦσε ὁλόγυρα τοὺς ἄλλους ἀθανάτους·
τότε οἱ μακάριοι Θεοὶ τὰ γέλια δὲν κρατοῦσαν
νὰ βλέπουν κεῖ τὸν ῞Ηφαιστον νὰ ὑπηρετῆ στὸ δῶμα.
Ὁμήρου, Ἰλιάς, Α, 595 - 600. Ἀπόδοση:
Ἰ. Πολυλᾶς