Υπάρχουν τρία είδη κακών συνηθειών που χρησιμοποιούμε
κατά κόρον όταν βρισκόμαστε μπροστά ΣΕ ΑΣΥΝΗΘΙΣΤΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ της ζωής:
ΠΡΩΤΟΝ, να παραβλέπουμε ό,τι γίνεται ή έγινε και να
νιώθουμε σαν να μην έγινε τίποτα.
ΔΕΥΤΕΡΟΝ, να δεχόμαστε κάθετί όπως μας παρουσιάζεται
και να νιώθουμε ότι ξέρουμε τί συμβαίνει.
ΤΡΙΤΟΝ, να βασανιζόμαστε από ένα γεγονός είτε γιατί
δεν μπορούμε να το παραβλέψουμε είτε γιατί δεν μπορούμε να το αποδεχτούμε ολοκληρωτικά.
Υπάρχει ένας ΤΕΤΑΡΤΟΣ δρόμος, ο σωστός, Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥ
ΠΟΛΕΜΙΣΤΗ.
Ο Πολεμιστής ενεργεί σαν να μην είχε συμβεί ποτέ τίποτα, γιατί δεν πιστεύει σε τίποτα, κι ωστόσο δέχεται κάθετί όπως του παρουσιάζεται. Ποτέ δεν νιώθει ότι γνωρίζει, αλλά ούτε και σαν να μην είχε συμβεί ποτέ τίποτα.
Ενεργεί σαν να ελέγχει τον εαυτό του, ακόμα κι αν τρέμουν τα πόδια του. Κι όταν ΕΝΕΡΓΕΙ με αυτόν τον τρόπο, σκορπά τις βασανιστικές σκέψεις.
Ο Πολεμιστής ενεργεί σαν να μην είχε συμβεί ποτέ τίποτα, γιατί δεν πιστεύει σε τίποτα, κι ωστόσο δέχεται κάθετί όπως του παρουσιάζεται. Ποτέ δεν νιώθει ότι γνωρίζει, αλλά ούτε και σαν να μην είχε συμβεί ποτέ τίποτα.
Ενεργεί σαν να ελέγχει τον εαυτό του, ακόμα κι αν τρέμουν τα πόδια του. Κι όταν ΕΝΕΡΓΕΙ με αυτόν τον τρόπο, σκορπά τις βασανιστικές σκέψεις.
Πρέπει να καλλιεργήσεις το αίσθημα ότι ένας Πολεμιστής
δεν χρειάζεται τίποτα. Λες πως χρειάζεσαι βοήθεια. Βοήθεια για τί;
Έχεις κάθετί που χρειάζεται για το παράξενο ταξείδι
που είναι η ζωή. Η πραγματική εμπειρία είναι το να είσαι ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΖΩΝΤΑΝΟΣ.
Η
ίδια η ΖΩΗ είναι από μόνη της επαρκής, αυτοεξηγούμενη και ΠΛΗΡΗΣ. Ένας
Πολεμιστής το καταλαβαίνει αυτό και ζει ανάλογα. Γι’ αυτό μπορεί να πει
κανείς χωρίς αλαζονεία ότι Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΩΝ ΕΜΠΕΙΡΙΩΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΟΛΕΜΙΣΤΗΣ.
ΚΑΡΛΟΣ ΚΑΣΤΑΝΕΔΑ
«Ιστορίες Δύναμης»
«Ιστορίες Δύναμης»
