Ένας Πολεμιστής ΔΕΧΕΤΑΙ την ΤΥΧΗ του όπου κι αν βρίσκεται και την δέχεται με την υπέρτατη ταπεινότητα. Δέχεται με ταπεινότητα ΑΥΤΟ ΠΟΥ
ΕΙΝΑΙ, όχι ως βάση για οίκτο, αλλά ΩΣ ΖΩΝΤΑΝΗ ΠΡΟΚΛΗΣΗ.
Χρειάζεται καιρός για να καταλάβει κανείς αυτό το σημείο και να το ζήσει ολοκληρωτικά. Εγώ, για παράδειγμα, μισούσα ακόμα και να ακούω τη λέξη "ταπεινότητα"... Πίστευα ότι η ταπεινότητα δεν ταίριαζε σε έναν Πολεμιστή...
Τώρα γνωρίζω ότι η ταπεινότητα ενός Πολεμιστή δεν είναι η ταπεινότητα του ζήτουλα. Ο ΠΟΛΕΜΙΣΤΗΣ ΔΕΝ ΣΚΥΒΕΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΤΟΥ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ. Όμως, ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΝΑ ΣΚΥΨΕΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΤΟΥ ΣΕ ΑΥΤΟΝ.
Ο ζητιάνος πέφτει στα γόνατα και "ταπεινώνεται" μπροστά σε όποιον νομίζει ανώτερο. Αλλά ταυτόχρονα απαιτεί από κάποιον κατώτερό του να κυλιστεί στο έδαφος για χάρη του...
Χρειάζεται καιρός για να καταλάβει κανείς αυτό το σημείο και να το ζήσει ολοκληρωτικά. Εγώ, για παράδειγμα, μισούσα ακόμα και να ακούω τη λέξη "ταπεινότητα"... Πίστευα ότι η ταπεινότητα δεν ταίριαζε σε έναν Πολεμιστή...
Τώρα γνωρίζω ότι η ταπεινότητα ενός Πολεμιστή δεν είναι η ταπεινότητα του ζήτουλα. Ο ΠΟΛΕΜΙΣΤΗΣ ΔΕΝ ΣΚΥΒΕΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΤΟΥ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ. Όμως, ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΝΑ ΣΚΥΨΕΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΤΟΥ ΣΕ ΑΥΤΟΝ.
Ο ζητιάνος πέφτει στα γόνατα και "ταπεινώνεται" μπροστά σε όποιον νομίζει ανώτερο. Αλλά ταυτόχρονα απαιτεί από κάποιον κατώτερό του να κυλιστεί στο έδαφος για χάρη του...
ΚΑΡΛΟΣ
ΚΑΣΤΑΝΕΔΑ
«Ιστορίες
Δύναμης»
